woensdag 22 april 2009

Rustige dagje op het werk

Ik had jullie gisteren al verteld over, die man die stampei kwam maken op het werk he.

Nou die is gisteren dus terug gekomen, maar deze keer waren we er voor bereid.
Hij kwam naast me staan, en begon op een badreiden scheienheilige toon tegen me te praten.
Deze keer heb ik hem dus tegen gehouden, dan nam hij men laptop was, en zei dat hij die dan maar mee ging nemen.
Ja dan ben je bij mij aan het verkeerde adres he.
Van mijn Laptop Blijf je af.
Dan begon die tegen me te schelden en te roep, op een bepaald moment begon die zodanig agressief te worden dat de staf is tussen gekomen, en hem naar buiten begeleid heeft.
Nou toen die buiten was riep ik de staf terug binnen, en ging naar de man toe, om verhaal te halen.
Daar kreeg ik te horen dat dit alle part off the game is.
Nou dat kan goed zijn, maar doe het dan op een normale manier en op een volwassen manier en niet zo kinderachtig.

Goed toen begon hij weer tegen me te scheiden en zo, en liep het echt uit de hand.
na dat hij terug in de winkel kwam, dus het personeel.
vroeg op een vriendelijke toch dreigende manier om het pandt weer te verlaten.
Na vijf minuten te scheiden tegen elkaar ging hij dus terug naar buiten.
en nog geen twee minuten later stond de stoep vol met mensen van hem.
Zijn vrouw kwam er bij en deed nog een schepje op de show.
Na praten met haar man, ging hij liggen kermen op de stoep en werd de politie er bij gehaald en moest hij naar het ziekenhuis gebracht worden.

Het was precies of de serie Flikken in Maastricht, werd op genomen.
Met mij in de hoofdrol, en op een bepaald moment dacht ik even dat het bananensplit kon zijn.
Maar goed.

De rust keerde terug, ik kreeg telefoon van de baas, en die zei sluit de winkel en ga maar naar het politiebureau.
Dus ik sluiten en naar het bureau, daar aan gekomen.
Guido maar even Bellen, die kon er eigelijk wel een beetje om lachen.

Nou na een tijdje te wachten daar kon ik eindelijk mijn verklaarring af leggen, wat best nog leuk werd door mijn Engels en Arabisch door elkaar te gebruiken.

Na mijn verklaarring moesten we nog even wachten.
Toen tot mijn verbazing kwam de grootte hoofdrol speler, zelf lopen het bureau.
met zijn helle gezelschap, de koningin heeft zelf nog minder mensen bij haar dan hij.
Maar goed, dus wij wachten uit eindelijk kwam heel het gezelschap terug naar buiten, en stak de hoofdrol spelen zijn duim omhoog naar mij. en liep naar buiten, en nog geen twee minuten later kon ik eindelijk naar huis.

En kwam er eind aan het maken van dit groot toneelstuk.

Nou ik ben eens benieuwd wat er vandaag nog gaat gebeuren, ik ben op alles voorbereid nu.
Dus ik hou jullie wel op de hoogte.

Maar zo zie je wel hè dat het hier best leuk kan zijn om je acteren bij te schaven.
Zo kom ik misschien nog wel in Hollywood terecht.

de groeten

Geen opmerkingen: