donderdag 23 april 2009

Flikken In Egypte

De volgende Aflevering.

Is en al de dag nadien, ik ben op weg naar het werk toen mijn telefoon ging.
Het was de boekhouder die me belde en zei dat ik naar het gerechtsgebouw moest komen.
ik denk bij me zelf oké hier gaan we hè.
Maar toen ik daar aan kwam, kreeg ik van hem de steutel en ik moest gewoon de winkel open.

Toen ik in de winkel aan kwam, zag ik dat we net een levering van meubelen hebben gekregen van uit india.
De boel een beetje opruimen, en en dan de winkel open.
We waren net op en toen kreeg ik de eerste klanten binnen.
Dus ik denk dat dit wel een gewone rustige dag op het werk gaat worden.

We doen gewoon ons werk.
Toen om Half een ging de telefoon, Het was de baas.
Die zei dat ik de winkel moest sluiten, en dat ik samen met de elentriker naar het gerecht moest komen.
Dus wat kun je anders doen dan gaan.

Daar aan gekomen kreeg ik gelijk de advocaten van het werk onder mijn neus en die beginnen met vragen te stellen en zo en de verdeding uit te leggen.
Ik denk wat is dit nu, Nou ik moet gewoon nog maals een verklaring afleggen, zeiden ze.
Oké denk ik dit gaat gewoon even duren en dan is het klaar hè.

Ja mooi niet dus, ik ben er om een uur aangekomen en heb de rest van de dag moeten wachten in een gang.
waar bijna geen stoelen staan, en geen licht.
Het was heel vies de verf kwam van de muren hier en daar had je gewoon water door de muren en de cieling komen.
oké maar dat ben je hier wel gewoon met die overheidsgebouwen, want dat hebben die hier allemaal.

Goed terug naar de zaak,
Iedereeen wordt binnen geroepen behalve ik.
Op een bepaald moment stond ik dus heel alleen in de gang. en wat kun je dan maar doen dan wachten he, en Guido proberen te bellen.

Het werd later en later onder tussen gingen de ondervragingen door de ene na de ander most binnen komen en dan de ander.

Onder tussen waren we al vijf uur en ik had gewoon op de deur van de winkel moeten hangen dat we tot vijf uur gesloten waren voor verbouwing.
Nou dat halen we dus niet.

Ok Het is onder tussen half acht en ik word binnen geroepen, in een kantoor.
waar der meer mannen binnen zitten dan wat anders.
Maar goed, ik moet dus een verklaarring afleggen.
Nou dus ik doen men verhaal, zo als het gebeurt is en dan hoop ik eindelijk dat ik mag gaan.

de onder vraging gebeurt niet echt op een helle beleefde en vriendelijke manier hoor.
ik moest wel 25 keer het zelfde vertellen en uit leggen.
als je dan eindelijk je verhaal aan het vertellen was werd je weer onder bronken door de rechter en duurde het weer vijf minuten voor je je verhaal kom doen.
uit eindelijk werd ik behandeld als een of andere idioot die niet wist wat hij vertelde.
Dan ging de rechter weer weg en kwam hij terug en ging hij zitten en daar ging we weer van voor af aan.
de minuten verstreken en ik was nog altijd binnen.

Uiteindelijk half negen, kwam er een man binnen die zei dat hij men advocaat was.
Ik keek even raar op maar dan zei hij tegen me dat hij door de heer Guido en Sherif gestuurd is.
Ik in alle staten en voelde me dus eindelijk na act uur niet meer alleen.
Na de binnen komst van de man, duurde het geen vijf minuten of ik moest een papier teken en ik kon gaan.

Het duurde zo lang voor ze kwamen want ze wisten dus niet waar ik was.
Ze stonden bij het gerechtsgebouwd in de Darah en daar hadden ze gezegt dat in bij de politie zat en dus gingen ze daar kijken, maar daar vertelde ze dat ik bij het gerecht was.
Dus zei terug naar het gerecht, Sherif mocht binnen en Guido moest buiten blijven wachten.
Hij moest dus achter mij vragen.
Maar toen hij het wou vragen vergat hij men naam en zei is Jim (jim carry), dit is mijn nickname van de jongens van de basis bij Guido.
Dus hij naar Guido bellen wat is de juist naam weer.
Ok die is hier.
Dus konden ze me er uit halen.

Wij zo snel mogelijk daar vandaan en naar drifters, waar iedereen zat te wachten op men komst.
en waar ik eindelijk iets normaal te drinken kreeg en wat te eten.

Toen we bij drifters zatten kom je er eigelijk best wel om lachen, want nu kan ik zeggen dat ik een Echte Egyptenaar ben want.
Hier noemen ze het gerechtsgebouwd de gevangenis, en daar komen dus alleen de echte egyptenaren.

Dus sins gisteren ben ik officieel een Egyptenaar geworden.

Wordt Vervolgd

3 opmerkingen:

jeannine zei

ik hoop dat het niet vervolg word en weet ge nu al waar voor het was pas toch maar op he

bruno zei

Nee ik weet niet waarvoor het was, het is gewoon een kinderachtig spelletje tussen hun en ik wordt er bij betrokken.
Terwijl ik er niks mee te maken heb.
maar ja we zien wel he, ik hoop alleen dat dit geen gevolgen voor mij te weeg brengt.

jeannine zei

het is te hopen he