Terug in de kast

Ik weet eigelijk niet goed hoe ik dit artikel moet beginnen.

Toen ik achtien was had ik het al in norme moeilijk om te vertellen dat ik homo ben.
Maar dat was dus eigelijk voor niks nodig, ik leide een normaal leven zoals alle ander.

Maar nu ik hier in Egypte woon, heb ik toch soms het gevoel dat ik terug dat dubbel leven moet leiden.

Het enig de mannen hier aan denken is geld, en vrouwen om te trouwen en kinderen mee te krijgen.
Al de rest teld gewoon niet mee voor hun.

En dan krijg je steeds die vraag ben je getrouwd, heb je een vrouw.
ik
wil ook een vrouw van holland of belgie omdat die geld hebben.
Nu ben ik homo, maar dat wil niet zeggen dat ik zo ook de vrouwen moet denken he.

Iets anders komt er niet uit bij die mannen, dan sex, vrouwen en geld.

Ik kan natuurlijk niet zeggen dat ik getrouwd ben met een man anders zal het hier wat geven denk ik.
Gelukkig hebben we hier nog wel genoeg vrienden die weten hoe het eigelijk zit en waar je nog wel een normaal gesprek mee kunt voeren.

Vandaar dat je het gevoel hebt dat je terug in de kast zit.
Maar ja dat zal ooit wel weer eens anders zijn zeker he.